یادمه از وقتی که کوچیک بودم در فصلها و ماههای مختلف سال، برای یک بار هم که شده بود به ما سر می زد. ما هم تا اونجایی که از دستمون بر می اومد سعی می کردیم باهاش باشیم و زندگی کنیم.  وقتی میاد، چه خوش باشم و چه ناخوش، چه داشته باشم  و چه نداشته باشم زندگی رو جوری به من نشون میده که ارزش لذت بردن و اهمیت داشتن پیدا میکنه. حتی در شرایط آمپاس خیلی شدید که هم باشم بدجوری به آدم صبر و تحمل میده که قابل وصف نیست.

نمی خوام الکی قمپز در کنم و حرفای قلمبه سلمبه براتون بزنم.فقط می خواسم این دوستمو اونجوری که خودم شناختم و باهاش زندگی کردم بهتون معرفی کنم، بگید خب!

از اون مهمونایی نیست که سر زده و بی وقت بیاد و کلی واسه آدم دردسر درست کنه. همیشه قبل از اومدنش مش رجب . آقا شعبون رو می فرسته که بهم بگن آماده بشیم برای دیداری دوباره و سفری دیگر.

مبادا توانایی رفتن به مسافرت باهاش رو ندانشته باشم؟

مبادا سفرمون خالی باشه؟

 مبادا وسطای کار کم بیاریمو تنهاش بذاریم؟

 مبادا....

مش رجب قربونش برم خیلی باحاله ! وقتی که میاد همیشه همرایش یه دعایی برام داره که خداییش خیلی خیلی دوستش دارم. اینقدر باهاش حال می کنم  که تا ماهها بعد هنوز تو خلوتام زمزمه اش می کنم. یه امتحان خیلی ساده اما بزرگ هم ازمون می گیره تا ما رو محک بزنه که ببینیم می تونیم یه سفر بزرگتر با دوست خوبمون بریم یا نه؟.

کم لطفی اگه از آقا شعبون براتون نگم. اینقدر دوست شاد و خوش مطربیه که وقتی بیاد یادم میره که غمی هم دارم.

 از کجاش برات بگم؟ از جشنهای پی در پی با شیرینی و شربتایی که مجانی بهمون می دن! ولی ساده بگم همه ی حرفش اینه که یه دوست خیلی خوب در راهه! می خوان بگن اگه تا دیروز خسته بودی، باشه! زندگیه جدیدی در انتظارته. می خوان بگن امروز که اون داره میاد یه طور دیگه ای باشین.  می تونید دوباره شروع کنید و دوباره بسازید. آخیش! این همه گفتم یادم رفت دوست خوبمو معرفی کنم. راستش اسمش رمضونه. فکر کنم یه نسبتی هم با مش رجب و آقا شعبون داشته باشه یا شایدم.... ام بی خیال نسبتشون!

می خوام بگم آقا رمضونمون وقتی که میاد زندگی یه جور دیگه ای میشه، شهرمون یه جور دیگه ای میشه، نانوایی هامون یه جور دیگه ای میشن، مسجدامون یه جور دیگه ای میشن، سوپرمارکتامون یه جور دیگه ای میشن، از همه مهمتر دزدا و خلافکارامون یه جور دیگه ای میشن، خلاصه اینکه همه یه جور دیگه ای میشن!

با خوب و بدشون کار ندارم ولی همینکه واسه آقا رمضون اینقدر ارزش قایلن دمشون گرم، معلومه اونا هم خیلی دوستش دارن.

نمی دونم می شه همه ی آنچه که تو این یه ماهه با دوست خوبم اقا رمضون بودم براتون بگم؟! ولی سعی می کنم یکم خلاصه تر براتون بگم چه حالی داشتم تو این سفر:

اما بذارید چند کلمه رو هم با خدای مهربونمون بابت تشکر از فرستادن چنین دوست خوبی به زبون بیارم:

خدای خوب من، به حق دعای ابو حمزه ثمالی که باهاش بیدار شدم...

به حق دعای سحر که باهاش سحری خوردم...

به حق ربنا که باهاش روزمو افطار کردم...

به حق آش نذری هایی که خوردم...

به حق افطاری هایی که بهونه ی خیلی خوبی برای دور هم جمع شدن بود با اون نون سنگک هایی که دقایق طولانی تو صف مونده بودم...

به حق چند آیه ای که از قرآن تلاوت کردم...

 به حق بک با الله هایی که گفتم...

به حق توبه ای که در درگاهت داشتم...

به حق همه ی حرفهای زشتی که می تونستیم بزنیم و بشنویم اما نزدیم و نشنیدیم...

به حق اون لحظه ای که وقتی گشنگی و تشنگی خیلی بهمون فشار اورد و یاد اونهایی افتادیم که همیشه گرسنه و تشنه اند...

به حق خوندن دعای جوشن کبیر و افتتاح در شبهای قدر...

به حق همه چشایی که واسه بر طرف شدن گرفتاری هامون برامون گریستن و گریستیم...

به حق همه و همه که یادم رفت به زبون بیارم و بنگارم که توی این سفر پر برکت با آقا رمضمون دوست داشتنی که آرزو دارم هر سال طور دیگه ای تجربش کنم که یاد آوری تجربه ی آن لذتبخش تر از سال گذشته باشه ازت ممنون و سپاسگذارم.

امید دارم که بتونم در سالهای بعدی، سفرهای خاطره انگیزی با کسای جدید که به زندگیم اضافه می شن تجربه کنم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: